Σύνδεσμος αναμετάδοσης ομιλίας: https://us02web.zoom.us/j/82442464341?pwd=a3JqU2F5MkRxcFFyazJiTzdtQ3o0QT09
Ομιλητές:
α. Άννα Πολεμικού, PhD, Νευροψυχολόγος-
Θέμα: “Η Πρόκληση της Ανθρωπιστικής Εκπαίδευσης: Προβληματισμοί, Νεότερες Εξελίξεις και Πρακτικές Εφαρμογές.”
Σε αντίθεση με άλλες προσεγγίσεις, όπου αυθεντίες θεωρούνται το εκπαιδευτικό περιβάλλον, η κοινωνικοπολιτική κατάσταση, τα κυρίαρχα δόγματα και οι ατομικές περιστάσεις, η Ανθρωπιστική Εκπαίδευση επικεντρώνεται στον μαθητευόμενο ως βασική πηγή αυθεντίας. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο μαθητής επιλέγει πως να μαθαίνει. Η δε διαδικασία της μάθησης γίνεται αντιληπτή ως η προσωπική επιδίωξη του μαθητή να πραγματοποιήσει το δυναμικό του. Από την άλλη πλευρά, στόχος του ανθρωπιστικού παιδαγωγού είναι να σπείρει νόημα και να προσφέρει μία χρήσιμη μαθησιακή εμπειρία, την οποία οι μαθητές θα μπορέσουν να εφαρμόσουν σε πλήθος καταστάσεων.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η Ανθρωπιστική Ψυχολογία, η οποία μεσουράνησε – για μία σύντομη, μα λαμπερή στιγμή– τις δεκαετίες του ΄50 και ΄60, διανύει μια θεαματική περίοδο αναγέννησης. Ειδικά το ενδιαφέρον της νέας γενιάς επιστημόνων προς αυτή την κατεύθυνση δείχνει να έχει εκτοξευτεί. Όμως πόσο ρεαλιστικές είναι οι βλέψεις του ανθρωπισμού; Ανταποκρίνεται στις πραγματικές αξίες της εκπαίδευσης; Μπορεί να ενταχθεί στο τυπικό ωρολόγιο πρόγραμμα του σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος; Προετοιμάζει κατάλληλα τους μαθητές για τον σκληρό και ανταγωνιστικό κόσμο που ανοίγεται μπροστά τους; Μπορεί να συμβαδίσει με την ταχύτητα των αλλαγών που υφίσταται οι σύγχρονη κοινωνία; Και, εν τέλει, υπάρχουν νέοι τομείς διαλόγου και κοινωνικής δράσης στους οποίους μπορεί να συνεισφέρει αυτή η Αναγέννηση του Ανθρωπισμού;
β. Κυριάκος Βλασσόπουλος, Ψυχοθεραπευτής – Ομαδικός Αναλυτής
Θέμα: “Ο κρυμμένος βράχος στο Σχολείο της ενσυναίσθησης και της ευθύνης: Οι σχέσεις και οι λέξεις σε δύσκολους καιρούς”
Τι είναι το “κρυφό Πρόγραμμα”, που ματαιώνει σχέδια και καλές προθέσεις στην τάξη, στις σχέσεις των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών και κάνει την γνώση και την μόρφωση ανέφικτο εγχείρημα;
Ο δύσκολος μαθητής, η παράξενη γλώσσα των εφήβων, η βιογραφία του Δασκάλου και η εξάντλησή του, “η εικόνα που κλέβει την σκέψη”, η γλώσσα του σώματος, η συμβολική βία.
Συντονίζουν: Λένα Κούτσικα – Χριστίνα Αποστολοπούλου
